Başlayıp bitiremediğimiz, usanıp bırakamadığımız yegane işimiz. Peki ya çocuğunuz engelliyse? Ne yaptınız? , ne yapardınız? Önce şaşırır korkarsınız, isyan edersiniz kimi zaman fakat yapacak fazla bir şey yoktur. Bir-sıfır yenik başlamıştır hayata yavrunuz. Eğer yürüyemiyorsa ilk adımlarını, duyamıyor konuşamıyorsa ilk kelimelerini beklersiniz umutla ve kimi zaman bir ömür sürer bu bekleyiş. Eğer ki zihinsel engelliyse yavrunuz daha da karmaşıklaşır her şey. Neyi beklediğinizi de bilmiyorsunuzdur çünkü. İşte Öğretilebilir Çocukları Koruma Derneği zihinsel engelli bir çocuk annesi olan Makbule Ölçen tarafından 1965 yılında umudun üzerine umut eklemek ve çocuklarımızı topluma kazandırmak amacıyla kuruldu. 1970 yılından bu yana da ağır zihinsel engelli çocuklarımıza ve ailelerine hizmet vermektedir.

Temel prensibi “gönüllülük” olan derneğimiz yardıma muhtaç her zihinsel engelli çocuğa kucak açmaya çabalamaktadır. Sorunlarımız ise saymakla bitecek gibi değil…

Velilerimizin bir kısmını kırsal kesimden Ankara’ya göç etmiş, maddi ve manevi imkanları son derece kısıtlı aileler oluşturmaktadır. Bu nedenle genelde yalnızca okulla sınırlı kalan çocuklarımızın eğitimi, imkansızlıklar nedeniyle iyiden iyiye aksamakta. Çağdaş yöntemler ve modern ekipmanla eğitim vermek en büyük idealimiz de olsa, temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanan derneğimiz için şu an tüm bunlar uzak bir hayalden ibarettir.

Bu işler gönül işidir diye çıktığımız bu yolda maddiyat duvarına dayanmış durumdayız. Her anlamda mutlu, huzurlu, topluma entegre olmuş çocuklar dileğiyle…

Selamlar

Anneler Adına

Öğretilebilir Çocukları Koruma Derneği

Başkanı

Emine Şirin